Stúfur er minnstur af jólasveinabræðrunum 13 og jafnframt sá glaðværasti þeirra. Þar sem hann er ekki hár í loftinu og ansi skrefstuttur, sækist ferðin til byggða mjög hægt. Oft þarf hann að vaða snjóskafla alveg upp í mitti og taka á sig stóra króka til að komast yfir ár og læki.
En í ár var hann heppinn, því hann rakst á hestinn Glað á miðri leið. Glaður er eins og nafnið ber með sér einstaklega jákvæður og samvinnuþýður hestur. Það fór því strax vel á með þeim og Glaður haggaðist ekki á meðan Stúfur klifraði á bak. Síðan tölti Glaður varlega með Stúf litla á baki sér til byggða.
Þar sem Stúfur er ekki áfjáður í neinn sérstakan mat, byrjar hann ekki á því að leita uppi eldhús heimilanna, heldur stefnir beint á forstofuna. Hann læðist hljóðlátlega inn í húsin og fer sjaldan lengra lengra en inn á ganginn þar sem hann finnur skótau fjölskyldunnar.
Stúfur hefur nefnilega svo óskaplega gaman af því hlægja og skemmta sér. Nú skemmtir hann sér við að rugla saman skópörunum fjölskyldunnar og binda saman reimarnar á skónum.
Þegar heimilsfólið býr sig til að fara úr húsi daginn eftir finnur það allt í hrærigraut. Þá skemmtir Stúfur sér konunglega við að fylgjast með fókinu reyna að sortera skóna sína og leysa hnútana á skóreimunum.
GOTT RÁÐ
Hver sá sem vill draga athygli Stúfs frá fatahenginu og öllum skónum sem þar eru, ætti að setja skóna sína út í glugga. Ef Stúfur finnur skó í gluggasyllu húsanna setur hann oft eitthvað gott í þá.
